«خالد ازدمیر آرون» که با نام «ازدمیر آصف» مشهور است یکی از شاعران تاثیرگذار ترکیه به حساب میآید. او در سال ۱۹۲۳ در آنکارا متولد شد. پدر خود را در سال ۱۹۳۰ از دست داد و در همین سال به استانبول نقل مکان کرد. این تغییر سبب شد تا تحصیلات ابتدایی و راهنمایی خود را در مدرسهی گالاتاسرای بگذراند. در همین سالها به ادبیات علاقهمند میشود. وی سپس دو سال در دانشکده حقوق استانبول و سه سال در دانشکده اقتصاد به تحصیل پرداخت.
در آثار ابتدایی او، اشعار تکبیتی و رباعیهای منحصربهفردی دیده میشود. در بیشتر اشعارش، روابط جامعهی انسانی را به عنوان موضوع اصلی برای ایجاد جهانی شعری در نظر میگیرد. از ویژگیهای پررنگ آثار او میتوان به حضور طنز و نوعی از تمسخر در کنار تفکراتی عمیق اشاره کرد. همچنین مضامینی مثل عشق، جدایی، مرگ در آثار آصف از جایگاه ویژهای برخوردار است.
مجموعهشعرهای او:
دنیا به چشم من گریخت – ۱۹۵۵
تو تو تو – ۱۹۵۶
در آستانه در – ۱۹۵۷
نرمی نوازشی نیست – ۱۹۶۲
چگونهای – ۱۹۷۰
گلها را نخورید – ۱۹۷۵
دو شعر کوتاه از آثار ازدمیر آصف با ترجمهی آرن احمدی:
ازدمیر آصف – عشق
تو همانند شلوغی در بیابانهای بزرگی
همانند ماهیِ کمیابی در دریاهای بزرگی
گاهی گرما میبخشی، گاهی سرما
گاهی به گریه میاندازی، گاهی میخندانی
تو همچون یک بیماری و همچون سلامتی هستی.
Aşk – Özdemir Asaf
Sen kocaman çöIIerde bir kaIabaIık gibisin,
Kocaman denizIerde ender bir baIık gibisin.
Bir ısıtır, bir üşütür, bir ağIatır bir güIdürür;
Sen hem bir hastaIık hem de sağIık gibisin.
بیهوده نگو “کیه؟”
منم، من
آنچنان منم که وقتی به در خانهات میآیم
سرتاپا تو
Kim o, deme boşuna…
Benim, ben.
Öyle bir ben ki gelen kapına;
Başdan başa sen.
ترجمه: آرن احمدی