کنصفر نقطه صفر ادبیات
«چنار علی» با نام کامل «چنار علی احمد» شاعر کرد معاصر عراقی زاده‌ی یک ژانویه‌ی ۱۹۷۶ میلادی در سلیمانیه است.
وی در دانشگاه بازرگانی سلیمیانە بە تحصیل پرداخت و در سال تحصیلی ١٩٩٣/١٩٩٢ فارغ‌التحصیل شد و به سال ١٩٩٨ به عنوان کارمند کتابخانه‌ی چوارباخ سلیمانیه مشغول به کار شد.
او ازدواج کرده و حاصل ازدواجش دو فرزند پسر است.
او از سال ۲۰۰۰ شروع به نوشتن و سرودن شعر کرد، اما تا سال ۲۰۱۵ هرگز اشعار و مطالبش را منتشر نکرد تا اینکه در آن سال، با حمایت و تشویق خواهرش «چیمن» نخستین اشعارش در مجلات و نشریات سطح اقلیم کردستان چاپ و منتشر شد و تاکنون ادامه داشته است.
شعر: چنار علی
برگردان: زانا کوردستانی
(۱)
بریا بەهاتن و نەهاتنت
تۆزی خەیاڵمت ڕادەماڵی و
تاسەی دووری و نەبوونی چەن وەختەت
لە بار دەبرد
خونچەی نەپشکوی ناو دڵمت،
گوڵ پێدەکرت.
◇
ای کاش، با آمدن و نیامدنت
خیالات غبار گرفته‌ام را می‌رفتی و
آرزو و اشتیاق فراق و نبودن این چند وقته‌ات را
از خاطرم می‌زدودی،
شاید غنچه‌ی ناشکفته‌ی جانم،
به گل می‌نشست.
(۲)
بریا هەموو ئەوانەی تۆ دەبینن.
من بومایە و
هەموو ئەوانەی لە دەوری منن،
ئامێزی تۆ بوایە.
◇
ای کاش همه‌ی آنهایی که تو را می‌بینند،
«من» بودم و
همه‌ی آنهایی که دور و بر من هستند، «تو».
(۳)
تۆ دەزانی؟
نه شەوەم ئارام دەبێ و
نە بە ئاگر گەرمم دەبێ
نه هەنگوین تێرم دەکات
گەر خۆشەویستی تۆم نەبێ
عەشقت لە رۆحما گڵپەی دێ و
دڵیش لە دووریتا دەلەرزێ.
◇
آیا تو آگاهی؟
نه شب آرام و قرارم هست و
نه آتشی‌ست که گرمم کند،
و نه عسل به کامم شیرین.
اگر مهر و محبت تو نبود،
عشقت در جانم شعله می‌زد و
دلم از فراقت تنگ می‌آمد.
(۴)
ئازیزەکەی دوور ووڵاتم وەرە با
لەنێو دووچاوی نێرگزیتدا
هەناسەیەکی ئارام بدەم.
◇
نازنین غربت رفته‌ام، برگرد تا
میان دو چشم نرگسینت
نفسی به آرامی بکشم.
(۵)
عەیامێکە…
زوڵەیخا ئاسا
بە چەشنی باران ئەرژێ لە چاوانم
ئەشکی خوێنی
بۆ دووری و نبوونی یوسفەکەم.
عەیامێکە…
زوڵەیخا ئاسا بۆ
بیستنی هەواڵێکی عەزیزی دڵم
لە چاوەڕوانیدا سەرگەردانم.
◇
روزگاریست که…
همچون زلیخا
از چشمانم باران‌آسا می‌بارد،
اشک و خونابه
برای دوری و نبود یوسف‌ام.
روزگاریست که…
همچون زلیخا
در انتظار خبری از عزیز جانم
چشم به راه و سرگشته‌ام.
(۶)
چۆن ئەستێرە هەردەم لە هاتنی شەودایە،
منیش ئەوها لە چاوەڕوانی تۆدام
بەڵام ئاخ تۆش لە بیری ڕۆشتندای…
◇
همچون ستاره هر لحظه منتظر شبانگاهانی،
من هم یک‌ریز چشم به راه تو،
اما افسوس که تو در اندیشه‌ی رفتنی…
(۷)
ئەمشەو لەگەڵ ئەم کزە بایەدا
لەگەڵ ئەم هەور و بارانەدا
وەرە
بۆن و بەرامەی ئەوینت
بپرژێنە
بە سەر ئاسمانی شاردا
تا خونچەی ڕۆحم
گوڵی ئەرخەوانی عەشقەت بگرێ و
چاوی سیس بووی چاوەڕوانیم
فرمێسکی شادی وجودت بڕژێ.
◇
امشب همراه با نسیم
همراه با ابرها و باران
برگرد.
عطر و نکهت عشق‌ات را
پراکنده کن
بر اوج آسمان شهر
تا که غنچه‌ی جانم
گل ارغوانی عشقت را بشکفد و
از چشمان پژمرده از چشم به راهی‌ام
اشک شوق و شادی بر وجودت بچکد.
