کنصفر نقطه صفر ادبیات
ویران‌شده در ابتدای روز زاده‌شده در انتهای شب مبهوتِ کمالِ تباهی در دنیایی که عصاره‌اش فناست عزیزِ غریبِ من هر صبح خورشید بر گورهایمان خرامان راه می‌رود و گورهایمان در نگاهِ هراسانِ زندگی‌های نازیسته ناله می‌کشند: «سرگشته‌تر از خورشید شمایید کجا می‌روید؟» صدای سوگواری گورها در همهمه‌ی گورستان گم می‌شود …
بیشتر بخوانید »شعری از نیلوفر نعمتی
