شعری از اورلیا لاساک – برگردان: سروش علی‌نژاد

«او»

نامی به من بده، یولسیز

نامی به من بده تا منتظر تو بمانم
من اینجا خواهم بود، آینه، آنجا
و ما در مورد تو، من و دیگری در آینه صحبت خواهیم کرد
به او خواهم پیوست در آنجا، کمی کج، بر لبه‌ی صندلی، به شیوه‌ی پرندگان.
درد در رانم سبب می‌شود خودم را از دست ندهم در آن سمت آینه

صبح گوشواره‌هایم را خواهم انداخت
حتی ممکن است آن‌ها را در تخت بپوشم تو باید مرا شگفت‌زده کنی در شب

اما اگر هیچ نامی نداشته باشم چگونه خواهم دانست کدامیک از ما، او یا من، منتظر است؟

 

اورلیا لاساک

برگردان: سروش علی‌نژاد

 

پانوشت: متن اصلی این شعر به زبان فرانسوی است. این ترجمه برگردانی‌ست از ترجمه‌ی انگلیسی شعر «او»

 

«اورلیا لاساک» متولد سال ۱۹۸۳ است و در جنوب فرانسه نزدیک تولوز رشد کرده. لاساک شاعری‌ست دوزبانه که می‌تواند به زبان‌های فرانسوی و اکسیتان (یک یا گروهی از چندین زبان رومی است، که در جنوب فرانسه، موناکو، دره‌های اکسیتان ایتالیا و همچنین دره آران اسپانیا گفتگو می‌شود.) بنویسد. علاوه بر شعر، به تحقیق هم می‌پردازد. در دانشگاه مون‌پلیه زبان‌های رومی خوانده است و تز دکترای خود را درباره‌ی درام باروک اکسیتان کامل کرده است.
او مدافعِ تنوع زبانی است و به عنوان مشاور ادبی جشنواره “Paroles Indigo” در فرانسه و آفریقا فعالیت می‌کند.
از کتاب‌های او می‌توان به «تحول و چند شعر دیگر: شعرهایی به زبان اکسیتان» اشاره کرد

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *